ავტოსადგურში, (რკინიგზისა იყოს), აეროპორტის მოსაცდელში... სადმე, საიდანაც გზას ვაგრძელებ (ან ვიწყებ). ბილეთი უკვე მაქვს. დრო და გასვლის ადგილიც ვიცი და ის დროც ნაანგარიშევი მაქვს, გასვლამდე რომ რჩება. ეს მონარჩენი დრო მიყვარს. ზიხარ, ყავას წრუპავ და ათვალიერებ ადამიანებს, სიახლის ნეტარი მოლოდინით გამოვსებული.
No comments:
Post a Comment