ცერემონია

ცერემონიას აფრიკის ინსტიტუტის გაპარსულ–გაკრეჭილ პარკში შევესწარი. ორიოდე საათით გადაიღო წვიმამ და ამოვაძრე აპარატი. მართლა დამაინტერესა – საზეიმოდ გამოწყობილი ადამიანები ჯგუფ–ჯგუფად შედიოდნენ ბუჩქებში და იკარგებოდნენ. როგორც მერე აღმოჩნდა, სურათებს იღებდნენ დავარცხნილ–გალამაზებული ბუჩქების ფონზე. ბავშვების გადაღებაში ისე გავერთე, მაქსიმს რომ არ ეპწკინა, სიძის ფრაკსა და ჭვინტიან ჩექმებს ვერც შევამჩნევდი ალბათ. ბავშვები კი მართლა ძალიან ლამაზები იყვნენ.

ნატო რაღა ბავშვია, მაგრამ მაინც

Happy boy

ამათგან მხოლოდ მერიემი გამეცნო

სოფო

არც ამ ჭიამაიას სახელი ვიცი

სულხანი და სოფო

აჭარელი ქალები #2

აჭარელი ქალები

#2340

#9487

#4156

#5243

#8912

#6586

#5673

#6734

#6250

სწრაფად ჩამოწვა ნისლი. ჯერ შორს მოარბილა კონტურები, მერე კარტოფილის მთესველები ჩაყლაპა მინდვრებიანად, ბოლოს ჩვენს შორისაც შემოცოცდა – დაგვითითოვა და სანამ სიცივეატანილები მანქანისაკენ წავიდოდით,მთლიანად მოგვწყვიტა მიწასაც.

#9384

#1147

#5029

გზა კი მართლა საოცრება იყო. დახავსებული ღობეები, პატარ–პატარა წისქვილები და საცალფეხო ხიდები...

#2903

ყვებოდა და ყვებოდა თავის ამბებს... პერიოდულად ჩაფიქრდებოდა ხოლმე, როცა თარიღი უნდა გაეხსენებინა რამის. ეს კი იჯდა წყნარად და ეშმაკურად ეღიმებოდა – არ ვიცი ბებოს მონათხრობზე, არ ვიცი ჩვენზე.

#8256

#4756

ამ პატარა ნაპოლეონს ცეკვაში გადავაწყდით. მთელი ის დრო რაც იქ ვიყავი, ასე გაფხორილი და შუბლშეკრული მიყურებდა – ახლოს არ მიმიკარა. ერთადერთი, დედა რომ შემოვიდა ოთახში, მაშინ გამოიდარა.